ช่วงแรกๆพิธีกรในงานได้เชิญกลุ่มพวกเรา (กลุ่มคนเจียงฮายฯ) ขึ้นเวทีเพื่อแนะนำตัว ช่วงต่อมา เจ๊หมวย อาจารย์สุรชัย คุณสมยศ คุยกับท่านทักษิณ ได้มีการประสานงานกับบนเวทีเพื่อให้ผมขึ้นไปอ่านกลอน
ผมอ่านกลอนหลังจากที่เจ๊หมวยคุยกับท่านทักษิณเรื่องการบวชของผม
ขอย้ำ เจ๊หมวยแกพูดเอง ผมไม่เคยขอให้พูดแต่อย่างใด ผมได้ยินยังรู้สึกตกใจเลย แกคงมีเจตนาดี เห็นผมอาศัยวัดอยู่ อาจขัดสนเรื่องเงินทอง เลยขอให้ท่านทักษิณบวชให้ (เป็นเพียงข้อสันนิษฐานเท่านั้น คนที่รู้ดีคือเจ๊หมวย)
กลอนที่แต่งขึ้นเป็นครั้งแรกในชีวิต (ปกติผมเป็นคนที่ไม่ชอบกลอน) ฟังเสียงอ่านกลอน >> http://www.youtube.com/watch?v=KhcSfeOp8xA
กลอนอันนี้ผมเริ่มแต่งในคืนวันที่ บก.ลายจุดถูกทหารจับตัวไปคุมขัง แต่งต่อเนื่องมาเรื่อยๆ กว่าจะเสร็จใช้เวลาประมาณสองสามเดือนเห็นจะได้ ไม่คิดเหมือนกันว่าจะได้มีโอกาสอ่านกลอนที่แต่งขึ้นเองให้ท่านทักษิณฟัง
เคยโพสท์กลอนนี้ที่เว็บบอร์ดของประชาไทยประมาณปลายปี 50 จำได้ว่ามีจำนวนคลิกประมาณ 3 - 4 พันครั้ง ผมจำกลอนนี้ได้จนขึ้นใจ เคยไปอ่านบนเวทีของสมาพันธ์ชาวเหนือเพื่อประชาธิปไตยที่อำเภอสันกำแพง เชียงใหม่ ในปี 51 เช่นกัน (อ.ชูพงศ์ปราศรัยในวันนั้นด้วย)
หลังงานเลิก อ.สุรชัยและคุณสมยศไปพักที่วนาฟาร์มของคุณเป็ด พวกเรานั่งไปคุยกับท่านทั้งสองนานๆพอสมควร (ก่อนหนีเข้าป่าเป็นคอมมิวนิสต์ อ.สุรชัยเคยทำงานอยู่ที่เชียงรายกับญาติของคุณเป็ด)
เจ๊หมวยรู้เรื่องการบวชของผมได้อย่างไร ?
ขอย้อนไปเวลากลับไปวันที่ 5 ส.ค. 50 (หลังกิจกรรม “แดงไม่รับ” 1 วัน) กลุ่มของพวกผมได้นัดประชุมกันที่ร้านของ ChiangraiPlus เพื่อวางแผนจัดกิจกรรม “แดงไม่รับ” ครั้งที่สอง (รธน. 50 ชั่งกิโลขาย) เจ๊หมวยได้มาร่วมประชุมด้วย (จำไม่ได้ว่าใครเป็นคนไปเชิญ) เพราะพวกเราคิดกันแล้วว่า ริมถนนหน้าร้านเจ๊หมวยเหมาะที่สุดในการจัดกิจกรรม
ในวันนั้นก็ได้มีการแนะนำตัวกันตามปกติของคนที่เพิ่งจะพบกันเป็นครั้งแรก เจ๊หมวยยังชมกลุ่มของพวกผมเลย พวกลี้นี่กล้าดีวะ สำหรับผมก็ได้พูดเรื่องยกเลิกการบวชให้แกฟังด้วย
เจ๊หมวยแกก็บอกว่า โอ๊ยไม่ต้องไปถึงสุวรรณภูมิ ถ้าท่านทักษิณกลับไทย ต้องมาที่ร้านของหมวยอยู่แล้ว ลื้อจะได้พบอย่างใกล้ชิดเลย ผมก็บอกว่าแค่มีโอกาสต้อนรับท่าน ผมก็พอใจแล้ว เพราะตอนที่ร่วมชุมนุมกับกลุ่มคนวันเสาร์ฯคิดแค่ไปร่วมที่สนามบินสุวรรณภูมิ ได้เห็นท่านไกลๆก็ดีใจแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น